RICK BERTHOD – TRIBUTE TO PETER GREEN (FLEETWOOD MAC YEARS)

Artiest info
Website
facebook
Label: RB Music
info: Frank Froszak Promotions

 

“Peter GREEN (1946-2020)”

Rick Berthod begon gitaar te spelen in zijn late tienerjaren, beïnvloed door Eric Clapton, Duane Allman, Rory Gallagher, Jeff Beck, Jimi Hendrix en BB King. Hij speelde, ook al was hij amper oud genoeg, in clubs en deed in de jaren tachtig vaak het voorprogramma van in Colorado toerende bands. Na zijn verhuis in 1988 naar LA, hielp Albert Collins hem bij het samenstellen van de Persuader Band. Rick heeft opgetreden op festivals en concerten in Europa, Canada en de VS. Na ruim 30 jaar heeft hij acht albums op zijn naam staan en is de band en hun muziek beter dan ooit. Rick's hedendaagse invloeden zijn Robben Ford, Warren Hanes & Larry Carlton. Rick Berthod speelt op een vintage Fender of een Gibson Lucille-gitaar, gesigneerd door BB King.

Fleetwood Mac is een Brits/Amerikaanse rock band, opgericht in Londen in juli 1967, door singer-songwriter en gitarist Peter (Allen) Green (1946-2020), drummer Mick Fleetwood en gitarist Jeremy Spencer, voordat bassist John McVie zich bij hen voegde voor hun titelloze debuutalbum (ook gekend als ‘Peter Green’s Fleetwood Mac’, 1968), toen Green de Britse bluesband John Mayall & the Bluesbreakers verliet. Hij had eerder gitarist Eric Clapton vervangen in de Bluesbreakers en kreeg lovende kritieken voor zijn werk op hun album ‘A Hard Road’ (1967). Green had eerder in twee bands gezeten met Mick Fleetwood, Peter B's Looners en Shotgun Express (met een jonge Rod Stewart als zanger) en stelde drummer Mick Fleetwood voor als vervanger voor Aynsley Dunbar, die de Bluesbreakers verliet om zich bij de nieuwe Jeff Beck/Rod Stewart-band aan te sluiten. Fleetwood Mac was aanvankelijk voornamelijk een Britse bluesband , maar scoorde een Britse nummer één met "Albatross" en had andere hits zoals de singles "Oh Well", "Man of the World" en "The Green Manalishi". Alle drie de gitaristen vertrokken in het begin van de jaren zeventig achter elkaar. Peter Green was van 1968 tot 1971 de gitarist van Fleetwood Mac.

Over deze periode gaat ‘Tribute to Peter Green – Fleetwood Mac Years’, het nieuwe album van Rick Berthod. Hij was niet de éérste die dat deed. Gary Moore nam eerder al een album met Green composities, ‘Blues for Greeny’ (1995) op. Rick selecteerde 10 bekende werken van Peter Green, die hij in de Count’s Desert Moon Productions studio in Las Vegas (Nevada) met Bonee Mac (bas), Brett Barnes (drums) en multi-instrumentalist Billy Truitt opnam.

Het album opent met “If You Be My Baby”, een track die meteen Peter Green terug naar hier haalt. Rick benadert de speelstijl en zang van Peter Green meesterlijk en de piano tussenkomst van Billy Truitt maakt het hier af. Dit bluesy nummer werd voor het eerst uitgebracht in 1968. Garry Moore volgde in 1995 en The Proven Ones (met o.a. Jimmy Bott, Brian Templeton & Kid Ramos) in 2018. Er volgden dan coole versies van hun grote hits, “Black Magic Woman” (dat in 1970 ook een hit werd voor Santana), “Jumping at Shadows”, de “Little” Willie John-song “Need Your Love So Bad”, “Oh Well” (het nummer bestaat uit twee delen: "Part 1" & "Part 2". Het eerste deel is een kort blues/rock nummer. Het tweede deel, een lang instrumentaal nummer met klassieke invloeden) en “Rattlesnake Shake”, dat voor het eerst verscheen op ‘Then Play On’ (1969) en dat beschouwd werd als het hoogtepunt van het oorspronkelijke album. De rij met hits is volledig met de gitaar instrumental, “Albatross”. De compositie suggereert het ontspannen geruis van de zee, waar de bekkens het geluid van de golven nabootsen en de "deinende" basgitaar van John McVie je je in een traag schommelend bootje doet wanen. Daarboven "zweeft", als een albatros, een dromerige solo van Peter Greens gitaar. Op “Stop Messing Around” krijgt Rick de hulp van Stoney Curtis, Mike Varney & Chris Tofield, drie gitaristen die kort komen soleren en waarop Rick kort laat horen dat Albert Collins ook voor hem een grote inspiratie bron is geweest. Na “Driftin’” volgt er nog “Loved Another Woman” als afsluiter. Samengevat: top versies van top nummers van een legende!

“Rick Berthod's ‘Tribute to Peter Green’ is an excellent homage to Fleetwood Mac's sublime singer-songwriter and guitarist, Peter Green…” (ESC, for Rootstime - BE)

Eric Schuurmans

 

‘TRIBUTE TO PETER GREEN (FLEETWOOD MAC YEARS)’: tracklist: 01. If You Be My Baby [w/Clifford Adams] - 02. Black Magic Woman - 03. Jumping at Shadows [Buster Bennett] - 04. Need Your Love So Bad [William Edward “Little John” Mertis] - 05. Oh Well - 06. Rattlesnake Shake - 07. Albatross - 08. Stop Messing Around [w/C.G. Adams] - 09. Driftin’ - 10. Loved Another Woman | Music/Lyrics by: Peter Green, w/ or as [noted] | Produced by: Rick Berthod & Stoney Curtis | Credits: Rick Berthod: vocs, guitar / Bonee Mac: bass, vocs / Brett Barnes: drums, percussion / Billy Truitt: Hammond organ, piano + Guests: Stoney Curtis, Mike Varney & Chris Tofield: guitar (8) – John Zito: slide guitar (7) – Jason Walker: guitar (10)

Discography RICK BERTHOD (w/ the PERSUADER BAND*): Tribute to Peter Green, The fleetwood Mac Years [2022] | Peripheral Visisons [2020] | Won’t Be Long* [2001] | Live in San Francisco* [2000] | Red Handed [1998] | One More Change* [1995] | The Best of… 1993-1999* [1995] | Turnin’ Blue* [1993] | Rock-Rhythm and Blues, by Raunchy Rick’s Persuader Band [1989] |